مطالعه روشهای مرجع تصحیح انشا از دید دانشجویان ایرانی و مقایسه تاثیر دو نوع روش تصحیح انشا بر یادگیری مهارت نوشتن در زبان خارجی

این مطالعه با دو هدف انجام شد: اول، پی بردن به روش یا روش هایی که دانشجویان ایرانی برای تصحیح انشا در زبان خارجی ترجیح میدهند. دوم: مقایسه تاثیر دو نوع روش تصحیح انشا یعنی روشی که دانشجویان ترجیح میدهند و یک روش متفاوت ، بر پیشرفت مهارت نوشتن در زبان خارجی دانشجویان. به منظور یافتن پاسخ سوال اول، در ابتدای سال تحصیلی به 47 دانشجوی سال دوم زبان انگلیسی دانشگاه شیراز در دو کلاس انشا نویسی پرسشنامه ای که شامل هفت نوع متفاوت تصحیح انشا بود داده شد. بررسی نتایج نشان داد که بطور کلی دانشجویان تصحیح توسط معلم را به تصحیح توسط غیرمعلم ترجیح میدهند. ترتیب انتخاب روشها از این قرار بود: تصحیح و نوشتن فرم صحیح توسط معلم همراه با نظر معلم، تصحیح و نوشتن فرم صحیح توسط معلم، مشخص کردن جا و نوع غلطها توسط معلم ، مشخص کردن جای غلطها توسط معلم، تصحیح توسط همکلاسی، نظر دادن توسط معلم و تصحیح توسط خود دانشجو. به منظور انجام قسمت دوم مطالعه، در ابتدای سال تحصیلی از دانشجویان دو کلاس یک پیش آزمون انشانویسی بعمل آمد و بر اساس نمرات دانشجویان از هر کلاس 17 نفر بعنوان افراد مورد مطالعه انتخاب شدند. هر یک از دو گروه بطور تصادفی به عنوان گروه آزمایش و کنترل در نظر گرفته شدند. در تمام طول مطالعه، یک نیم سال تحصیلی، هر دو گروه توسط یک استاد و با روشی یکسان در زمینه مهارت نوشتن آموزش داده شدند. هر هفته به دانشجویان دو کلاس موضوع یا موضوعات مشترکی برای انشانویسی داده می شد. تنها تفاوت بین دو گروه در نحوه صحیح انشا بود. با توجه به اینکه نتیجه مطالعه اول نشان داد دانشجویان تصحیح توسط معلم همراه با نظر معلم را به دیگر روشها ترجیح میدهند، در طول مطالعه انشای دانشجویان گروه آزمایش با این روش تصحیح می شد، در حالیکه انشای دانشجویان گروه کنترل توسط همکلاسی هایشان تصحیح می شد. در پایان نیم سال تحصیلی از دانشجویان پس آزمون بعمل آمد. با استفاده از آزمون تی به منظور مقایسه پیش آزمونی و پس آزمون در هر یک از دو گروه نشان داده شد که پیشرفت در هر دو گروه از نظر آماری معنادار بوده است . علاوه بر این، مقایسه پیشرفت مهارت نوشتن در سه زمینه محتوا، سازماندهی، و زبان که از طریق آزمون تی و تحلیل یک سویه واریانس برای هر گروه انجام شد نشان داد که میزان پیشرفت در هر سه زمینه معنادار بوده ولی در هیچیک از سه زمینه بیش از زمینه های دیگر نبوده است . اما آزمون تی دیگری که به منظور مقایسه نتیجه پس آزمون دو گروه استفاده شد، نشانگر این است که بر خلاف اینکه دانشجویان تصحیح توسط معلم را تر جیح می دادند و در گروه آزمایش انشایشان با این روش تصحیح می شد، هر دو روش موثر بوده است . با توجه به نتایج بدست آمده تصحیح توسط همکلاسی که به وقت کمتری نیاز دارد نیز توصیه می شود.